One Shot: As long as you love me

Był chłodny październikowy dzień, pomimo iż na niebie świeciło słońce. Nie była to typowa pogoda dla Los Angeles położonego w ciepłej i słonecznej Kalifornii.

Nia ubrała swoje ulubione trampki, narzuciła na ramiona dżinsową kurtkę i wyszła z domu. Udała się do kawiarni, gdzie umówiła się z Brennanem. Musieli poważnie porozmawiać.

Chłopak czekał na nią przy jednym ze stolików.

- Cześć. - przywitał się bez uczuć.

- Hej. - odparła i usiadła naprzeciw niego. - Chciałeś porozmawiać.

- Tak. To dla mnie ważne. Musimy się rozstać. - powiedział, ze stresu memlając w dłoni łańcuszek z krzyżykiem.

Nia spojrzała na niego smutno. Już jej nie kochał... A może to tylko złudzenie... Może tak naprawdę ją kocha...

- Brennan, czemu? - spytała, patrząc mu prosto w oczy.

- To skomplikowane. Menager mi kazał. - odpowiedział ściszonym głosem.

- Co? Wytłumacz mi to, proszę. - chwyciła jego dłoń w swoją.

- Nie mogę, Nia. - zabrał rękę i wstał. - Przepraszam. Mam nadzieję, że będziesz szczęśliwa. - ruszył do wyjścia.

Lovelis schowała twarz w dłonie i rozpłakała się.

- Wszystko dobrze, proszę pani? - spytała ją kelnerka.

- Tak, tak. Poproszę rachunek. - odparła i wyciągnęła z torebki portfel. Zapłaciła za Benko, choć ten potraktował ją tak jak potraktował.

Wróciła do domu dopiero późnym wieczorem. Musiała wszystko sobie przemyśleć, a ławka a parku była do tego najlepsza.

Kolejne dni, tygodnie, lata...

Kolejny chłodny październik. Chłodny jak uczucia Nii. Pomimo tego iż miała przy sobie małego Benko, o którym chłopak nawet nie wiedział.

Lovelis poszła odprowadzić synka do przedszkola, gdy nagle spotkała jego. Wpadli na siebie przypadkiem, jak 8 lat temu na Warped Tour.

- O, hej. - przywitał się z nią, a na jego twarzy widniał smutek. Jego pierwsza myśl była błędna.

- Hej. Ile to lat... - westchnęła i przyciągnęła bliżej synka. - Matt, nie bądź niemiły i powiedz "dzień dobry". - szepnęła.

- Dzien dobly. - wybełkotał i uśmiechnął się, ukazując szczerby między zębami.

- Dzień dobry. - odparł chłopak. - Fajną masz mamę, wiesz... - zaczął.

- Ale nie mam taty... - mały zrobił smutną minę. - Chces nim zostac? - spytał, a serce Nii zabiło szybciej. Brennan był jego ojcem.

- No nie wiem... Nie wiem, czy twoja mama będzie tego chciała. - odpowiedział, spoglądając na dawną miłość. Nigdy nie przestał jej kochać.

- Brennan, a możesz? - zapytała, myśląc o jego słowach sprzed lat.

- Sprzeciwiłem się mu i zacząłem Cię szukać. Musiałem Cię odnaleźć. - wyjaśnił.

- Tak długo jak mnie kochasz... Tak długo mnie szukałeś... Oh, Bren... - podniosła na niego wzrok. - Damy sobie drugą szansę?

- Tak. Chcę spróbować. - przyciągnął ją do siebie i czule pocałował.

- Musisz tylko coś wiedzieć. Matt to twój syn. - wyznała, a następnie wyjaśniła to dziecku. Przez ostatnie prawie 6 lat ukrywała to. Jednak wszystko dobrze się ułożyło.

-----------------------------------------

Witam serdecznie w ten oto Sylwestrowy wieczór.

Myślę, że należy się Wam wyjaśnienie.

Dawno mnie nie było, to prawda. Ostatnio coraz rzadziej piszę One Shoty, częściej wieloczęściowe historie na kolejne blogi, a jeśli coś napiszę to zwykle nie jest to o R5. Nadal lubię ten zespół, jednak nie umiem już o nich pisać.

Nazwa bloga zostaje taka sama, bo strasznie się do niej przywiązałam. Nie wiem jednak kiedy, o kim i o czym będzie kolejny OS.

Nie zanudzając,

przesyłam najserdeczniejsze życzenia zdrowia, szczęścia, miłości, weny i czego tylko zapragniecie w nadchodzącym Nowym 2017 Roku.

XOXO

Wiki R5er